چرا باید شکرگزار باشیم

ابتدا بهتر است مفهوم شکرگزار بودن را بررسی کنیم تا به اهمیت این کار پی ببریم.

 همه ما در زندگی خود نعمت‌هایی داریم که شاید این نعمت‌ها آرزوی دیگران باشد اما ما گاهی بی تفاوت از کنار آن ها عبور می‌کنیم و حتی ممکن است تمام تمرکز خود را سمت نداشته هایمان ببریم. در این شرایط کار به جایی می‌رسد که ما به خاطر نادیده گرفتن نعمت‌هایی که در اختیار داریم، آن‌ها را از دست می‌دهیم. در این حالت پشیمانی فایده‌ای ندارد.
به عنوان مثال، فردی را تصور کنید که از سلامت جسمی برخوردار است اما با این وجود هیچوقت به خاطر نعمت سلامتی از خدا تشکر نکرده است. زمانی که این فرد دچار بیماری یا نقص عضو شود تازه متوجه خواهد شد که سلامتی چه نعمت و دارایی بزرگی بود و او قدر داشته خود را ندانسته است. یا فردی که همیشه از فقر و نداری گلایه می‌کند. این گلایه‌ها نه تنها باعث پولدار شدن آن فرد نمی‌شود بلکه رزق و روزی را نیز از زندگی او کم می‌کند.

در نقطه مقابل، افرادی قرار دارند که همیشه در زندگی خود بابت حتی کوچک ترین نعمت‌ها هم از خدا سپاسگزار بودند. این افراد با شکرگزار بودن نه تنها در زندگی خود آرامش زیادی به دست آوردند، بلکه داشته‌هایشان نیز چند برابر می‌شود. به طوری که رزق و روزی از هر طرف به زندگی این افراد سرازیر می‌شود.

اگر به سراغ تاریخ هم برویم متوجه می‌شویم که بزرگترین عالمان دینی، فیلسوف‌ها، دانشمندان، روانشناس‌ها و… درباره این عادت بسیار خوب صحبت کرده‌اند و تاکید داشتند که با سپاسگزاری می‌توان نعمت‌های بیشتری به دست آورد. در دین اسلام علاوه بر احادیث، داستان‌های قرآنی زیادی هم وجود دارد که درباره شُکر نعمت و کُفر نعمت صحبت می‌کند و عاقبت افرادی که نعمت‌های خدا را نادیده گرفتند، به ما نشان می‌دهد.

امام جعفرصادق(علیه‌السلام)»:

مَن اُعطِیَ الشُّكَر اُعطِیَ الزِّیادةَ یَقولُ اللهُ عَزّوجَلّ «لَئِن شكَرتُم لَاَزیَدنَّكُم».

كسی كه توفیق شكرگزاری به او عطا شده زیادتی نعمت هم نصیب او می‌گردد. خداوند متعال می‌فرماید «اگر شكرگزار باشید حتماً شما را زیاده خواهم بخشید». (بحار، ج ٧١، ص ٤٠)

همه این موارد نشانه‌هایی هستند که به طور آشکار به ما می‌گویند که شکرگزار خدا باشیم و نشان می‌دهند که این عمل یک روش بسیار پسندیده و کارساز است و نباید آن را نادیده گرفت یا کم اهمیت شمرد.